Schooluitwisseling 2

Af en toe gaat de crew een avondje van het schip af, om bijvoorbeeld ergens wat te eten. Soms komen ze dan bijzondere mensen tegen. Hier in Bermuda bijvoorbeeld. Zo kwam het zover dat de directrice van een school, samen met de eigenaar, de volgende dag langskwam op ons schip. Ze hadden een rondleiding gekregen van een van de docenten en aten mee. De eigenaar van het restaurant was ook gelijk saxofonist en gaf ons gelijk een huiskamerconcert. Uit deze leuke ontmoeting kwam een volgende afspraak, onze groep zou namelijk een presentatie geven op de basisschool! Een presentatie geven met een groep van zesendertig kinderen is natuurlijk een beetje moeilijk, dus werden daar een paar leerlingen voor uitgekozen. Mij leek dit echt superleuk en ook ik zat dus bij dat groepje. Die avond hebben we tot elf uur doorgewerkt aan onze presentatie, om de volgende ochtend nog eens om zes uur op te staan om het af te maken. Rond twaalf uur was alles af, waren onze spiekbriefjes gemaakt en gingen wij onderweg naar de school. Ik had vlak daarvoor nog even de Powerpoint en het filmpje van de server afgehaald, aangezien die het niet doet als we van het schip af zijn. Ik had een rugzak met een laptop om. Eenmaal op de school aangekomen kwamen we in een zaal, waar een paar leerlingen speciaal voor ons stoelen neergezet hadden. Ik ging aan de slag om de laptop aan te sluiten en wat blijkt? Ik had onze presentatie niet goed gekopieerd! Alle kinderen stroomden al binnen en wij stonden daar met zijn vieren, zonder presentatie! De kinderen waren tussen de vijf en tien jaar en hebben natuurlijk geen eeuwig geduld. De vrouw die de leiding had hield de kinderen ondertussen een beetje onder controle. Op een gegeven moment liepen wij naar haar toe om de situatie uit te leggen en dat we het dan maar zonder Powerpoint gingen doen… op dat zelfde moment had ik geregeld dat er een medesasser snel naar het schip zou teruggaan zodat we op het einde in ieder geval ons filmpje hadden. We zijn dus maar begonnen. Dit ging zelfs ontzettend goed! Af en toe kwam iemand er even niet uit (nou, eigenlijk was ik dit vooral maar ja) en dan was er iemand anders die inviel. Al met al was het een goed verhaal. Aan boord zijn we veel bezig met plastic, dus ook dit hadden we in onze presentatie. Iemand van de presentateurs leidde dat in door aan de kinderen te vragen: “what is the plastic soup”. Hier kwamen erg grappige antwoorden uit, zoals: “it’s when you put soup in plastic” en “it’s when you put plastic in soup”. Ik denk dat we met het verhaal wat hierop volgde die kinderen ook nog wat geleerd hebben en dat voelt best wel goed. Uiteindelijk kwam de sasser hijgend binnenrennen en hadden we onze foto’s. deze hebben we, samen met het filmpje, nog even laten zien en toen was het alweer afgelopen. De kinderen van het hoogste jaar mochten nog een paar vragen stellen. Van het antwoord op de vraag “do you have mobile phones” waren een paar kinderen ontzettend hard geschrokken. Een meisje van een jaar of tien zei gelijk: “i don’t want to go anymore.” Uiteindelijk was het een erg geslaagde presentatie, en ik ben nog altijd ontzettend trots op mezelf.

---