Op de macho mocho

Op dag zes was het dan zover, we gingen paardrijden! Na even onderhandelen over de prijs werden we allemaal op een paard gehesen. Mijn paard was Mocho. We reden door een heel mooi landschap. Aan het begin zat ik alleen maar angstig naar Mocho te staren, maar na een tijdje was ik gewend en kon ik er ook nog echt van genieten. Ik vond het erg grappig en daarnaast heel bijzonder om paard te rijden. We stopten bij een tabaksplantage, waar ze ons leerden hoe je sigaren maakt. Ook dit was erg leuk om te zien. Daarnaast vertelde hij ook hoe het leven als tabaksboer in Cuba is, wat natuurlijk allemaal inspiratie is voor mijn PGO-opdracht van maatschappijleer? We reden weer door en stopten vervolgens bij een plek waar ze rum, koffie en honing produceerden. Weer wat informatie voor mijn PGO en daarnaast ook een kans om de heerlijke honing te proeven. Er werd ook rum aangeboden maar dat dronken we natuurlijk niet. We mochten het ook niet meenemen, sorry pap en mam. Op de terugweg gingen we draven met de paarden. Hierbij sloegen de stijgbeugels de hele tijd tegen mijn benen aan, wat voor wondjes op mijn enkels heeft gezorgd. Het was het helemaal waard. Dit was namelijk een van de leukste dingen die ik in Cuba heb gedaan. Toen was het alweer tijd voor de laatste avond in Vinjales, wat ik zelf erg jammer vond. Het is namelijk een erg mooie plek en het is allemaal heel erg relaxed. We hadden ’s avonds allemaal niet heel veel honger, we hadden namelijk laat geluncht. Het avondeten hadden we dus in een crêpe tentje. Dit was wel weer genieten. Een dag om te herinneren dus!