Eindelijk vertrokken!

Opstaan, ontbijten, de laatste spulletjes inpakken, in de bijboot stappen en gaan! Eenmaal aan land, in het stadje Porto Belo in Panama, zijn we op zoek gegaan naar de dichtstbijzijnde bushalte. Er kwamen de hele tijd bussen langs die eruit zagen als van die Amerikaanse schoolbussen, maar dan met allerlei vrolijke kleuren en plaatjes bedekt. Er was al een groepje met zoʼn bus vertrokken en wij waren aan het wachten tot er een bus  langskwam waar wij in zouden passen. Toen reed er ineens een luxere bus het dorpje in. Het was zoʼn bus die ook voor schoolreisjes gebruikt wordt. Wij vroegen in ons beste Spaans aan de chauffeur of hij naar Panama City ging en dat was zo. Eenmaal aangekomen kwamen we terecht bij een enorm winkelcentrum. Hier hebben we naar huis gebeld en een uurtje rondgelopen. Vervolgens zijn we met de metro doorgegaan naar de stad zelf. Hier probeerden we een hostel te regelen. Uiteindelijk lukte dat. Na onze spullen hierheen gebracht te hebben zijn we naar de pizzahut gegaan om te eten. Op de terugweg wilden we wat drinken op het terrasje op het hard rock hotel in Panama. Toen we eenmaal voor het hotel stonden kwamen we erachter dat dat dicht was. Toch zijn we naar binnen gegaan. We zijn in de lift gestapt en hebben op het knopje van de tweeënzestigste verdieping gedrukt. Deze bleek in aanbouw te zijn. Er was niemand en alle deuren stonden open, waardoor we een kamer in konden lopen om van het uitzicht te genieten. Eenmaal weer terug in het hostel ben ik in bed gaan liggen, blij dat de dag goed verlopen was.