de beste plek om eieren te koken - deel 2

De tocht hoorde drie uur te duren dus we moesten nog even. (Natuurlijk deden wij er weer langer dan drie uur over, in totaal kostte het ons zeven uur om heen en terug te komen, een uur meer dan eigenlijk moest dus…) Even later, na een paar bergen te hebben beklommen, kwamen we dan eindelijk het eerste kokende water tegen. Onze gids vond het een goed idee om hier eieren in te koken, je zal het maar meemaken. Ook gaf hij iedereen een moddermasker van de modder die hij uit het water haalde. Vervolgens was het weer tijd om door te lopen. We moesten namelijk nog een heel stuk. We kwamen steeds vaker stukjes tegen waarvan ik me afvroeg of het überhaupt wel een pad was. We liepen dan door kleine stroompjes. We moesten af en toe ook wat grotere riviertjes over, daaruit is wel gebleken dat ik niet het beste evenwicht heb en ik ben er dus ook redelijk vaak net niet ingevallen… daarnaast waren er een aantal stukken heel stijl naar beneden met maar weinig grip. Daar hing dan een touw waarmee je naar boven of beneden moest klimmen. Op gegeven moment waren we er dan eindelijk, bij het meer! We zaten er een heel stuk boven en lunchten daar ook.  Ik vond het erg gaaf aangezien het meer kookte (vandaar de naam) en omdat er daarnaast een waterval was en het er gewoon heel mooi uitzag. Er was wel wat mist maar ik vond dat er juist wel bij passen. Na een pauze was het dan zover, we moesten weer helemaal terug! onderweg kwam er nog een geweldig moment, er was een stroompje waarmee we onze bidon konden vullen! Ik had redelijk veel dorst en had de hele dag zuinig gedaan met mijn water en dit hoefde dus niet meer. De terugtocht ging een stuk sneller dan heen en op een gegeven moment waren we weer bij de start. Hier wachtte nog een verrassing, we mochten namelijk zwemmen in een van de grotten waar Pirates of the Caribbean in was gefilmd! Het was aan het begin een spleet, waar je heel ver omhoog kon kijken en gewoon nog allemaal bomen zag. Aan het einde was een beekje met een waterval. Dit behoort voor mij zeker tot een van de gaafste dingen die ik in mijn leven heb gezien. Na een tijdje was het tijd om weer in het busje te stappen om te gaan ontdekken waar we zouden gaan slapen. Op begeven moment waren we er dan eindelijk, we stopten voor een wit huisje met een roze dak. De gids liet zien waar we konden slapen, in een schuurtje, het kippenhok en de tuin! Dit kwam voor velen aan als een schok... na even slaapplekken verdelen was het tijd voor het avondeten, dit was een bijzonder gerecht bereid door de mensen daar. Daarna was het tijd om in de slaapzak te kruipen na een bijzonder vermoeiende dag. Ik lag in de tuin en na een uurtje regen, Dominica is immers een regeneiland, kregen mensen toch medelijden met ons en mochten wij naar binnen verplaatsen. In de keuken heb ik mijn diepe slaap hervat, nog nagenietend van alle avonturen van de mooie dag.

---