Das pech, taxi weg!

Het was dag twee van de eigen reis en het plan was om van Trinidad naar Santa Clara te reizen. In ons beste Spaans probeerden we duidelijk te maken aan de Casa-eigenaresse dat we 1 taxi wilden voor acht personen, maar het bleek niet goed genoeg te zijn. Toen de taxi er eindelijk was, bleken het namelijk niet een maar twee te zijn! Wij mochten absoluut niet opsplitsen en hebben hem moeten afwijzen. We hebben onze tassen gepakt en zijn naar het centrum gegaan om daar alsnog op zoek te gaan naar een taxi. Dit bleek moeilijker dan verwacht. Niemand wilde ons namelijk voor een goed bedrag meenemen in zijn taxi, als diegene er al een had. Iedereen bood ons namelijk “dos coches” aan. Toen we uiteindelijk een taxi hadden gevonden, was hij te duur. We zijn weggelopen en toen was het plotseling wel goed voor de prijs die wij wilden. Na een tijdje in de taxi te hebben gezeten stopten we ineens bij een huisje, op tweeënhalve kilometer van het dichtstbijzijnde dorpje. Hier was 1 huisje, waarin een paar Cubanen wonen. Daarnaast was er een soort van afdakje. De taxi bleek kapot te zijn… de chauffeur stond eerst over de motor gebogen, samen met een andere taxichauffeur die was gestopt. Wij zijn onder het afdakje gaan zitten en begonnen aan een potje regenwormen. Op een gegeven moment was de taxichauffeur verdwenen, en we wisten niet zeker waarom. Een paar mensen gingen het toen in het huisje vragen en het bleek dat hij bezig was met een nieuwe taxi regelen. Wij wisten niet zeker of hij nog terug zou komen, maar we wilden graag ons spelletje afmaken en hadden een zin om iets te ondernemen dus we gingen lekker door. jammer genoeg won ik niet... toen vonden we het tijd voor een geweldige fotosessie met de kapotte taxi, we hadden namelijk toch niks beters te doen. Op een gegeven moment kwam de chauffeur dan eindelijk terug, met twee taxi’s! we hebben toen eerst een discussie met hem gehad, wat ertoe leidde dat we naar het dichtstbijzijnde dorpje gingen lopen. De vrouw van het huisje kwam langs op het moment dat we onze backpacks aan het omdoen waren en gaf ons toen een paar heerlijke bananen. Met een volle maag begonnen we vervolgens vol goede moed aan de tocht naar het dorpje. Ik vond het lopen helemaal niet erg, aangezien het een heel mooi gebied was en we de zon langzaamaan weg zagen zakken. ik kon er dus wel van genieten. Toen we aan de andere kant van het dorpje waren was er een bushalte, waar een bus stond! Wij zijn er naartoe gerend en ingestapt, want in het dorpje waar we waren was namelijk haast niks en we hadden geen zin om daar te slapen. De bus was heel oud en krakkemikkig, maar het was wel bijzonder en de omgeving was wederom erg mooi. Toen de bus op zijn eindbestemming was aangekomen waren we weer een stuk dichter bij Santa Clara en hadden we al aardig wat geld bespaard, we hoefden namelijk niet voor de bus en niet voor de taxi te betalen. wij
 gierige Nederlanders waren daar natuurlijk erg blij mee, vooral aangezien we een beperkt budget hebben. De buschauffeur was erg aardig en behulpzaam en legde ons uit waar de volgende bus ging. We zijn daarnaartoe gelopen en in een soort van veewagen gestapt, waar houten bankjes langs de muren waren gemaakt. Het was erg grappig om eens meegemaakt te hebben en we kwamen tenminste bij onze bestemming. Erg comfortabel was het alleen niet. Eindelijk in Santa Clara aangekomen moesten we nog op zoek naar een Casa Particulares voor de nacht. Gelukkig verliep dit wel redelijk soepel. Dat mocht ook wel na onze lange reis. We legden onze spullen in de Casa en gingen op zoek naar eten. Dit bleek niet zo simpel te zijn. Het was immers Valentijnsdag en iedereen wil dan uit eten. Dit zorgde ervoor dat er een rij stond voor elk restaurant. We zijn uiteindelijk op het dakterras van een ander Casa beland. We hadden hier niet goed geïnformeerd, ze bleken namelijk maar 1 gerecht te serveren en dat was niet heel goedkoop. We hebben dat gerecht toen vier keer besteld, want we wisten niet of het lekker zou zijn. Dat was het niet, het vlees was namelijk gewoon koud en ook de rest vond ik niet heel geweldig. Ach ja, dan hebben we tenminste een keer typisch Cubaans gegeten! Daarna hebben we een (heel groot) ijsje gehaald omdat we allemaal toch nog wel zin in iets. Ach ja, we hadden zoveel geld bespaard dat dit prima kunt. na onze lange en vermoeienende maar mooie dag was het voor mij tijd om het bed in te duiken, om de volgende dag weer nieuwe avonturen te kunnen beleven!

---