het kan niet foutgaan... toch?

Het was zover: scheepsovername vier! Tijdens deze scheepsovername stond ik in de keuken, om drie dagen lang het eten te bereiden. De eerste dag verliep alleen niet zo soepel als gepland… we moesten blijkbaar even inkomen. Het vlees van onze maaltijd was gehaktballen. We waren ze rustig aan het bakken, toen er ineens een grote golf kwam. Het schip bewoog wat heftiger en BEM! Een van de koekenpannen waarin we aan het bakken waren viel op de grond. Gelukkig was er nog niemand gewond, maar wat niet is kon nog komen! Na de gehaktballen was het tijd om wat eieren te bakken voor de vegetariërs aan boord. Ik was rustig eitjes aan het openbreken, toen er opnieuw een golf kwam. Het ene moment had ik een eitje in mijn hand, het volgende moment niet meer. Precies op het moment dat hij viel kwam er weer een golf. Het eitje kwam in de zak van mijn schort, waarna het tussen mij en het aanrecht gecrusht werd. dat werd een geklutst eitje! Later op de dag waren we een pastasalade aan het maken voor het avondeten. Mijn twee keukenmaatjes waren de pasta aan het afgieten, toen er opeens iets misging. Wij blijken niet zo goed te zijn in omgaan met pannen waar heet spul in zit. Beiden hadden namelijk ineens brandwonden op hun voeten en de pan lag in de pasta in het vergiet! Snel naar een douche rennen en koelen maar. Gelukkig waren er geen heftige wonden en konden we een kwartiertje later de pastasalade afmaken. Door de dag heen waren er dus een hoop foutjes, maar gelukkig kon je dit niet proeven aan ons eten, dat was namelijk erg lekker. Er ging misschien veel fout, maar ook dat maakte niet uit. Het zorgde namelijk voor wat vermaak in de keuken en wij gingen elke keer weer helemaal stuk. Als iemand ons buiten de keuken hoorde lachen kwam diegene dan ook gelijk kijken wat er nu weer fout was gegaan. Ons motto was “Stay positive en heb nooit stress” en positief zijn we zeker gebleven. Een geslaagde eerste dag dus!